• 30 jaar jong

• Verliefd op Floris sinds 13/07/2014

• Mama van baby Isolde sinds 07/10/2018: hoogstwaarschijnlijk het centrum van mijn blog ♥

• Een job in de grootste chocoladefabriek ter wereld - Barry Callebaut 

• Door mijn vrienden bestempeld met de kleur rood (cfr. Insights kleuren): actie-gericht en to the point

• 1 van mijn favoriete tv-programma's is Grey's Anatomy

• Ik heb een hekel aan dt-fouten 

• Ik kan niet fluisteren in een gesprek (lastig want vaak mis ik zo de interessantste roddels)

• Het lukt mij nooit om sokken bij elkaar te houden in de was (1 van de ergernissen van Floris)

• De korstjes van een pizza moeten bijna-aangebrand zijn, anders eet ik ze niet op!​

​

Verder denk ik dat ik mezelf genoeg zal blootgeven met het schrijven van mijn blog. En op dit eigenste moment stel ik me opnieuw de vraag: waarom toch? Maar waarom ook niet? 

​

Ik ben hiermee gestart omdat ik zoveel wil vertellen sinds 7 oktober 2018. De dag die mijn leven veranderde. Ik was al gezegend en gelukkig maar dat kent nu nog een andere dimensie sinds baby Isolde op de wereld is gekomen.

 

Dus plots kreeg ik een schrijversknobbel. Hoogstwaarschijnlijk een manier om - al schrijvend - mijn gedachten te kunnen ordenen en alles te kunnen verwerken. "Verwerken" klinkt misschien verkeerd, maar hoe je het draait of keert gaat het leven onwezenlijk snel. En ik wil geen enkel moment, noch de mooie noch de minder mooie, vergeten. De mooie om te koesteren en de minder mooie om nog méér de mooie herinneringen dankbaar te zijn. 

​

Een blog in beelden en woorden

Mijn vrienden en familie typeren mij vaak als "het meisje dat veel foto's neemt". Maar dat is - wederom - mijn manier om alles te kunnen vastleggen en geen enkel mooi moment te vergeten. Want voor je het weet, is er weer een week/een maand/een jaar voorbij en vraag je jezelf af: hoe is alles nu zo veranderd? 

​

Bovendien betrap ik mezelf erop dat ik vaak doorheen mijn foto-bibliotheek blader. En nu en dan verschijnt er dan een lach op mijn gezicht, omdat ik een mooi moment kan herbeleven. En dat is toch mooi, niet?

​

Dus om terug te komen op de vraag: waarom een blog?

• Zeker en vast om structuur te brengen in mijn eigen hersenkronkels

• Waarschijnlijk ook een manier om mijn levensverhaal door te geven aan Isolde

• En heel misschien om 1 iemand van jullie te kunnen inspireren, om het even hoe!

 

 

 

 

​

​